.png)
Peer abuse is commonly seen as bullying behaviors. The most common definition of bullying used in the literature was formulated by Dan Olweus. According to Olweus, bullying is an aggressive behavior that: (a) is intended to cause harm or distress, (b) occurs repeatedly over time, and (c) occurs in a relationship in which there is an imbalance of power. Peer abuse shares many characteristics with other types of abuse, namely child maltreatment and domestic violence. Bullying behaviors may be physical, verbal, non-physical and non-verbal, and may be direct and indirect. Boys are more likely than girls to report bullying behaviors. While boys are bullied by only boys, girls are bullied by both girls and boys. Although, being bullied decreases with age, bullying others does not show the same pattern. Researches identified many individual and environmental factors that place children and adolescents at risk for bullying others and being bullied. Bullying may effect the physical and psychological health and academic work of children who are targeted. Physicians have important roles in identifying at-risk children, screening for psychiatric comorbidities, counseling families about the problem, and advocating for bullying prevention in their communities.(Turk Arch Ped 2011; 46 Suppl: 31-4)
Akran istismarı
Akran istismarı sıklıkla kabadayılık zorbalık davranışları şeklinde karşımıza çıkmaktadır. Kabadayılık zorbalığın yaygın olarak kabul edilen tanımlaması Dan Olweus tarafından yapılmıştır. Olweus rsquo;a göre kabadayılık/zorbalık saldırgan bir davranıştır. Güç dengesizliği olan ilişkilerde gözlenir. Karşı tarafa zarar ya da sıkıntı vermeye yöneliktir ve zaman içerisinde tekrarlanır. Kabadayılık/zorbalığın çocuk istismarı, aile içi şiddet gibi diğer istismar tipleriyle pek çok ortak özelliği vardır. Kabadayılık/zorbalık fiziksel, sözel ya da diğer direkt ya da indirekt yöntemler kullanılarak gerçekleştirilebilir. Bu davranışlar erkeklerde daha sık görülmekte ve erkekler erkekler tarafından hedef seçilirken, kızlar hem erkekler hem de kızlar tarafından hedef seçilmektedir. Kabadayılığa/zorbalığa uğrama yaşla azalırken, kabadayılık/zorbalık yapma yaşla belirgin olarak değişmemektedir. Araştırmalar kabadayılık/zorbalık yapma ve/veya kabadayılığa/ zorbalığa uğrama ile bireysel ve çevresel pek çok etken arasında ilişki olduğunu göstermiştir. Kabadayılığa/zorbalığa uğramak çocukların fiziksel sağlığını, psikososyal ve akademik yaşantılarını etkileyebilmektedir. Hekimler kabadayılık/zorbalığa uğrama riski olan çocukları saptayarak, aileleri ile sorunu tartışarak, bu çocukları eşlik eden psikiyatrik sorunlar açısından tarayarak ve kabadayılığı/zorbalığı önleme ve müdahale programlarını destekleyerek bu sorunun çözümlenmesinde rol oynayabilirler.(Turk Arş Ped 2011; 46 Suppl: 31-4)