.png)
Aim: Pediatrics is a population at high risk for medication errors. The risk and effect of errors related to the physiological characteristics of children, medications that are prepared in small doses and the absence of the pediatric form of the many drugs. This study was conducted to examine the effect of prevention strategies in pediatric medication administration errors.
Material and Method: This research has used the undisquised observation method in data collected. Medication doses were observed in pre-intervention phase (1686 doses) and post-intervention phase (1460 doses). Prevention strategies were applied for error contributing factors. Pre-post intervention data were evaluated by chi-square. Necessary permissions were obtained from the ethical committee of the hospital (B.30.2..0.70.10.00-3435) and the nursing school (B.30.2..0.82.00.00/1407), where the study was conducted. Nurses were informed about the objective and method of the study, their questions were answered and consents were taken.
Results: Medication administration errors rate was 28.2 % in pre-intervention phase. Medication administration errors rate was 21.4 % in post intervention. The most frequent errors were wrong time and wrong dose errors. In the observations, it was determined that the inadequacy of medication preparation and administration protocols, workload and equipment inadequacies contributed to error.
Conclusions: The results of this study support that medication errors are a universal problem according to that our results are similar with the results of international studies. The outcomes of the study declare that medication administration errors are multifactorial and it has vital importance to understand the latent conditions of errors. The results obtained in our study point to importance of systematic approach to prevention of medication errors. (Turk Arch Ped 2013; 48: 299-302)
Çocuklarda ilaç uygulama hatalarının önlenmesine yönelik yöntemlerin etkinliği
Amaç: Çocuklar, ilaç hataları açısından riskli bir topluluktur. Bu topluluğun gelişimsel özellikleri, bir çok ilacın çocuk formunun olmaması ve sulandırılarak uygulanması hata riskini ve etkisini artırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, çocuk ilaç uygulama hatalarını azaltma girişimlerinin etkinliğinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Girişimsel özellikteki bu araştırmanın verilerinin toplanmasında gözlem yöntemi kullanılmıştır. Girişim öncesinde 1 686, girişim sonrasında 1 460 ilaç dozu gözlemlenmiştir. Saptanan her hata nedenine yönelik önleme yöntemleri uygulanmıştır. Girişim öncesi ve sonrası verilerin değerlendirilmesi ki kare analizi ile yapılmıştır. Etik kuruldan (B.30.2..0.82.00.00/1407) ve hastaneden (B.30.2..0.70.10.00-3435) gerekli izinler alınmıştır. Bütün hemşirelere çalışmanın amacı hakkında bilgi verilmiş ve bütün hemşireler araştırmaya katılmayı kabul etmiştir.
Bulgular: Girişim öncesi % 28,2 olan hata oranı girişim sonrasında % 21,4’dür. İlaç uygulama sürecinde en sık zaman ve doz hatası yapılmıştır. Girişim öncesi zaman hatası oranı %10,6 iken, girişim sonrası %7, doz hatası oranı %10,3 iken daha sonra %7,3 olmuştur. Girişim sonrasında, zaman hatasında %3,6 ve doz hatasında %3 oranında anlamlı bir azalma olduğu saptanmıştır. İş yükü, ilacın geç gelmesi ve ilaç uygulamalarına ilişkin rehberlerin yetersizliği hataya en sık yol açan etmenlerdir.
Çıkarımlar: İlaç uygulama hatalarını önleme girişimleri ile hata sıklığında azalma sağlanmıştır. Sonuçlarımız ile uluslararası diğer çalışma sonuçlarının benzerliği, ilaç uygulama hatalarının evrensel bir sorun olduğunu desteklemektedir. Bu çalışma, ilaç uygulama hatalarının çok etmenli olduğunu, hataya yol açan etmenlerin anlaşılması ve azaltılmasına yönelik yönetim uygulamalarının kullanılmasını desteklemektedir. (Türk Ped Arş 2013; 48: 299-302)