.png)
The aim of this study was to determine prevalence of snoring in children younger than 18 years of age and to identify associated risk factors and complications in a population based study. This cross sectional study was conducted in Manisa, Turkey. Questionnaires about snoring and associated risk factors were applied to 650 children who were determined using cluster sampling method (339 females, 311 males). Prevalence of habitual snoring was 4.9%. Current history of wheezing or allergic rhinitis increased the odds of habitual snoring 3.1 times when compared to children without current wheezing (p=0.006; OR: 3.11, 95%CI: 1.3-7.3 and p=0.002; OR: 3.11, 95%CI: 1.5-6.6 respectively). Grade 3 tonsil hypertrophy increased odds of habitual snoring 22.5 times compared to no tonsil hypertrophy (p<0.001; OR: 22.4, 95%CI: 6.0-83.9). Nighttime symptoms like apnea were more frequent in habitual snorers when compared to non-snorers (28.1% vs 3.6%; p<0.001; OR: 10.5, 95%CI: 4.3 25.6). Current wheezing, allergic rhinitis and tonsil hypertrophy are significant risk factors for habitual snoring. Therefore, children with these disorders need to be assessed for snoring that may influence their development. (Turk Arch Ped 2010; 45: 280-5)
Türkiye’nin Ege bölgesinde alışkanlık haline gelmiş horlama sıklığı ve ilişkili risk etkenleri
Bu çalışmanın amacı, toplum temelli bir çalışma ile 18 yaşından küçük çocuklarda horlama sıklığının belirlenmesi ve bu durum ile ilişkili risk etmenleri ve komplikasyonların tanımlanmasıdır. Bu kesitsel çalışma, Manisa’da yürütüldü. Küme ile örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 650 çocuğa horlama ve ilişkili risk etkenleriyle ilgili anket uygulandı (339 kız, 311 erkek). Alışkanlık haline gelmiş horlama sıklığı %4,9 olarak belirlendi. Güncel hışıltı öyküsü ya da alerjik riniti olan çocuklarda olmayanlara göre, alışkanlık haline gelmiş horlama olasılığı 3,1 kat daha fazlaydı (sırası ile p=0,006; OR: 3,11, 95%CI: 1,3-7,3 ve p=0,002; OR: 3,11, 95%CI: 1,5-6,6). Evre 3 tonsil büyüklüğü, alışkanlık haline gelmiş horlama olasılığını, tonsil büyüklüğü olmayanlara göre 22,5 kat arttırdı (p<0,001; OR: 22,4, 95%CI: 6,0-83,9). Apne gibi gece belirtileri alışkanlık haline gelmiş horlaması olanlarda olmayanlara göre daha sıktı (%28,1’e %3,6; p<0,001; OR: 10,5, 95%CI: 4,3-25,6). Günlük hışıltı, alerjik rinit ve tonsil büyüklüğü, alışkanlık haline gelmiş horlama için anlamlı risk etkenleridir. Bu nedenle, bu rahatsızlıkları olan çocukların gelişimlerini etkileyen horlama açısından değerlendirilmeleri gerekir.(Turk Arş Ped 2010; 45: 280-5)