.png)
Aim: Osteopenia is an important morbidity of very low birth weight infants. In this study we aimed to appreciate the frequancy of osteopenia, the ethiological factors and the clinical and laboratory findings of osteopenia in our clinic.
Material and Method: The records of preterm infants who were admitted from January 2004 to December 2006 with the diagnosis of osteopenia were reviewed. Clinical data and information about these infants were assessed according to the data base of our clinic and the files of cases. The gestational age, sexuality, birth weight, clinical findings and laboratory findings of our cases were recorded. This was a retrospective medical chart review.
Results: Out of a total of 3691 cases, 113 were diagnosed as osteopenia. The incidence was 3.1%. 94 cases (83%) were pretems with <32 gestational age and 91 of them had <1250 gr birth weights. Respiratory dystress (39% mild and 47% severe) was the most common initial complaint of these preterm infants and among these cases 73% had been supported by ventilation. 42 cases received steroid treatment because of bronchopulmonary dysplasia. 50% of the cases were diagnosed at the age of 15- 30 days postnatally. The cases who were symptomatic comprised 50% of the total number and thorax deformities were the major manifestations. Also, in 4 cases femur fracture was identified. As the evidence of bone undermineralisation, increased ALP and decreased P levels were the mostly determined laboratory findings.
Conclusions: The incidence of osteopenia of prematurity in our clinic was determined as 3.1% wich was lower than that reported in the literature. The incidences of osteopenia among infants born before 32 week of gestational age and with <1000 gr. birth weight were, respectively, 22.5% and 18.4%. The pathogenesis of disease is multifactorial. Respiratory dystress syndrome, ventilation support, steroid treatment for bronchopulmonary dysplasia, sepsis, necrotizing enterocolitis, total parenteral nutrition, prolonged hospitalization were confirmed as common ethiological factors. (Turk Arch Ped 2009; 44: 18-22)
Erken doğmuş bebeklerde osteopeni sıklığı ve etiolojik risk etmenlerinin geriye dönük olarak değerlendirilmesi
Amaç: Çok düşük doğum ağırlıklı erken doğmuş bebeklerde önemli bir sorun olan osteopeninin birimimizdeki sıklığını, etiolojide rol oynayan risk etmenlerini, klinik ve laboratuvar bulgularını değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2004-Aralık 2006 tarihleri arasında birimimizde izlenen erken doğmuş bebeklere ait bilgiler, veri tabanı ve hasta dosyalarından elde edildi. Olgularımızın cinsiyet, gebelik haftası (GH), doğum ağırlığı (DA), klinik bulgular, etiolojide rol oynayan risk etmenleri ve laboratuvar bulguları değerlendirildi. Çalışma geriye dönük ve kesitseldi.
Bulgular: Üç yıl içinde 3691 erken doğmuş bebek izlendi. 113 olgu osteopeni tanısı aldı. Genel sıklık %3,1 idi. 94 (%83) erken doğmuş bebek 32 hafta altında, 91 (%80) olgu 1250 gramdan küçüktü. Osteopenili erken doğmuş bebeklerin %47’si ağır respiratuvar distres sendromu (RDS), %39’u hafif RDS olup %73 olguya vantilatör desteği verildi. Kırkiki osteopenik erken doğmuş bebek bronkopulmoner displazi (BPD) tanısıyla steroid tedavisi aldı. Osteopeni tanı yaşı %50 olguda 15-30 gün idi. Klinik olarak, erken doğmuş bebeklerin yarısı bulgu vermezken, bulgusu olan olgularda Rozary, Harrison oluğu, göğüs kafesi şekil bozuklukları görüldü. Dört olguda femur kırığı saptandı. Laboratuvar bulgularında alkalen fosfataz (ALP) yüksekliği ve hipofosfatemi ön plandaydı.
Çıkarımlar: Birimimizin osteopeni sıklığı literatürden düşük idi. Genel sıklık %3,1, 32 GH’den küçüklerde %22,5, 1000 gram altında %18,4 bulundu. Osteopeni gelişmesinde RDS, vantilatör tedavisi, BPD nedeniyle steroid tedavisi yanında sepsis, nekrotizan enterokolit (NEK), total parenteral beslenme (TPB), hastanede uzun süreli yatış önemli etiolojik etmenlerdi. (Turk Arş Ped 2009; 44: 18-22)