.png)
Aim: Infections caused by respiratory viruses sometimes occur as epidemias or pandemias and are an important public health problem in the whole world. These viral agents may lead to severe respiratory diseases especially in young children and in the elderly. The aim of this study was to determine the seasonal distribution of agent viruses in childhood respiratory infections in our region.
Material and Methods: In this study, nasopharyngeal swab sample was obtained from 1 326 patients who presented to Ege University, Medical Faculty Children’s Hospital between 2002 and 2012 and who were thought to have respiratory tract infection. Influenza virus type A and B, respiratory syncytial virus, adenovirus and parainfluenza virus type 1-3 were investigated using shell-vial cell culture method and direct fluorescent antibody test and/or multiplex PCR test. Parainfluenza virus type 4, human metapneumovirus, rhinovirus, coronavirus, human bocavirus were investigated using multiplex PCR test. The seasonal distributions of the viruses were determined according to the results obtained from Ege University Medical Faculty, Department of Medical Microbiology Clinical Virology Laboratory. Approval was obtained from the ethics committee (Ege University Clinical Researches Ethics Committee, 12.02.2013, number: 13-1/46).
Results: The majority of the patients who presented were outpatients (n:888, 67%) and the remainder were hospitalized patients (33%, n:438). Respiratory viruses were found in 503 of the nasopharyngeal swab samples (38%). Parainfluenza and respiratory syncytial virus were found most frequently in december-february (58% and 59%, respectively, influenza viruses were found most frequently in november-december (72%) and adenoviruses were found most frequently in may-september (56%).
Conclusion: Although only supportive therapies are administered generally in viral infections, viral investigations are important in terms of determining the measures to be taken by determining the causes as well as in terms of establishing a general database. Another benefit of this study would be strengthening clinical approach to patients and decreasing unnecessary antibiotic use. (Türk Ped Arş 2014; 49: 42-6)
Çocukluk çağı solunum yolu enfeksiyonlarında etken virüslerin mevsimsel dağılımının 10 yıllık geriye dönük değerlendirmesi
Amaç: Solunum virüslerinin yaptıkları enfeksiyonlar bazen epidemi ve pandemiler şeklinde olmaktadır ve tüm dünyada önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu viral etkenler özellikle küçük çocuk ve yaşlılarda ağır solunum hastalıklarına yol açabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, bölgemizde çocukluk çağında solunum yolu enfeksiyonlarında etken olan virüslerin mevsimsel dağılımlarını belirlemektir.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 2002-2012 yılları arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi’ne başvuran viral solunum yolu enfeksiyonu olduğu düşünülen 1 326 hastadan nazofaringeal sürüntü örneği alındı. Örneklerde, influenza virüs tip A ve B, respiratuar sinsisyal virüs, adenovirüs ve parainfluenza virüs tip 1-3, “shell-vial” hücre kültürü yöntemi ve doğrudan floresan antikor testi ve/veya mültipleks PCR testi ile, parainfluenza virüs tip 4, “human metapneumovirus”, rinovirüs, koronavirüs, human bocavirus multipleks PCR testi ile araştırıldı. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Klinik Viroloji Laboratuvarı’ndan elde edilen sonuçlara göre virüslerin mevsimsel dağılımları saptandı. Etik kurul onayı Ege Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’ndan, (12.02.2013, sayı: 13-1/46) alındı.
Bulgular: Başvuran hastaların büyük çoğunluğu ayaktan (n=888, %67), geri kalanı da yatan hasta (%33, n=438) idi. Nazofaringeal sürüntü örneklerinin 503’ünde (%38) solunum virüsleri saptandı. Parainfluenza ve respiratuar sinsisyal virüs en sık Aralık-Şubat (sırasıyla %58 ve %59) aylarında, influenza virüsleri Kasım-Aralık (%72) aylarında ve adenovirüsler Mayıs-Eylül (%56) aylarında saptandı.
Çıkarımlar: Viral enfeksiyonlarda çoğunlukla sadece destek tedavi uygulamaları yapılıyor olsa da virüs araştırmaları genel bir veri tabanı oluşturulmasının yanı sıra, sebebin belirlenerek alınacak önlemlerin belirlenmesi açısından da önemlidir. Bu araştırmaların diğer bir faydası da hastalara klinik yaklaşımı güçlendirmesi ve gereksiz antibiyotik kullanımının azaltılması olacaktır. (Türk Ped Arş 2014; 49: 42-6)