.png)
This study was conducted to determine the knowledge and attitudes of mothers of injured children on potential risks of injury and injury prevention followed by individual safety counseling. The data were collected by a questionnaire from children between 0 and 14 years of age admitted to The Trauma and Emergency Surgery Unit with acute injury, and their families (Grup 1), and children with the same age and sex, followed at The Outpatient Clinic, Department of Pediatrics (Grup 2). Safety counseling was given for risky situations. Very young parents, low socioeconomical level, large family type, to be the first child, were determined as the main factors leading injury. Knowledge about and prevention awareness of injuries were significantly low among the families of injured children (p< 0.001). In Grup 2, more families had information on injury prevention (p< 0.001). Higher number of families consider injuries preventable in Grup 2 (p< 0.001). Education level and prevention awareness are the main factors determining risks of injury. Basic education and counseling at health care centers are the most important factors for injury prevention. (Turk Arch Ped 2008; 43: 127-34)
Çocukluk çağında yaralanma kontrolü: Ailenin davranışı ve güvenlik danışmanlığı
Bu araştırma, yaralanan çocukların ailelerinin olası kaza riskleri ve kazaları önleme konularında bilgi ve davranışlarını belirlemek, ardından bireysel güvenlik danışmanlığı sunabilmek amacıyla yürütüldü. Travma ve Acil Cerrahi Birimi’ne yaralanma nedeniyle başvuran 0-14 yaş grubu çocuklar ve aileleri (Grup 1), Genel Pediatri Bilim Dalı Polikliniği’nde izlenen, olgu grubu ile aynı yaşta ve cinste kontrol grubu (Grup 2) ile görüşülerek, anket aracılığıyla veri toplandı. Risk taşıyan durumlara yönelik danışmanlık yapıldı. Anne-babaların yaşlarının küçük, eğitim düzeylerinin düşük olması, geniş ailede yaşamak, ilk çocuk olmak, sağlık güvencesinin olmayışı yaralanmaya yol açan başlıca risk etkenleri olarak belirlendi. Grup 1’de ailelerin korunmaya yönelik bilgi ve tutumlarının anlamlı ölçüde yetersiz olduğu gözlendi (p<0,001). Kontrol grubunda daha fazla sayıda aile, yaralanmaların önlenmesi konusunda bilgilenmişti (p<0,001). Grup 2’de daha çok sayıda aile, yaralanmaların önlenebileceği düşüncesini taşımaktaydı (p<0,001). Yaralanma risklerini belirleyen başlıca etmen, ailenin eğitim düzeyi ile kazalardan korunma bilincidir. Sağlık kuruluşlarında, yaralanma kontrolü ile ilgili temel eğitim ve danışmanlık, korunmayı sağlayan en önemli etkendir. (Turk Arş Ped 2008; 43: 127-34)