.png)
Aim: In this study, it was aimed to evaluate the levels of knowledge and approaches related with child abuse and neglect in pediatricians and practitioners who have a significant role in recognition and prevention of child abuse and neglect.
Material and Methods: Two hundred residents of pediatrics and 100 pediatricians working in university and education and research hospitals in the center of Ankara province and 250 practicioners working in primary health care centers were included in the study. A scale composed of five parts including history, physical examination, radiology, risk groups and symptoms was prepared to determine the level of knowledge of physician related with child abuse and neglect. The correct answers given to the questions included in the scale were added and knowledge scores for the subscales and the total score were calculated. Approval was obtained from Ankara University, Medical Faculty Ethics Committee for the study. The data were evaluated using Mann-Whitney U and Kruskal Wallis test.
Results: A total of 550 physicians (339 female and 221 male) were included in the study. The mean total knowledge score related with child abuse and neglect was found to be 12.4±4.5 in residents of pediatrics, 13.7±2.8 in pediatricians and 13.6±2.8 in practitioners. The level of knowledge was found to be significantly higher in women, married physicians, physicians who received education before and after graduation, physician who confronted with cases of abuse or suspicious abuse and made a legal notice.
Conclusion: In the light of these findings, child abuse and neglect should be included in education programs before and after graduation for physicians who have a key role in the subject of child abuse and neglect. (Türk Ped Arş 2014; 49: 57-65)
Ankara ilinde görev yapan çocuk asistanları, uzmanları ve pratisyen doktorların çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyleri ve yaklaşımlarının karşılaştırılması
Amaç: Çalışmada çocuk istismar ve ihmalinin tanınmasında ve önlenmesinde önemli rolü olan çocuk doktorlarının ve pratisyen doktorların konu ile ilgili bilgi düzeylerini ve yaklaşımlarını değerlendirmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya Ankara il merkezinde bulunan üniversite ve eğitim araştırma hastanelerinde çalışan 200 çocuk asistanı, 100 çocuk uzmanı ile sağlık ocaklarında görev yapan 250 pratisyen doktor katılmıştır. Çocuk istismar ve ihmali ile ilgili hekimlerin bilgi düzeyini belirlemeye yönelik öykü, fizik muayene, radyoloji, risk grupları ve belirtiler olmak üzere beş bölümden oluşan bir ölçek hazırlanmıştır. Ölçekte yer alan sorulara verilen doğru yanıtlar toplanarak bölümler için ve toplam bilgi puanları hesap edilmiştir. Çalışma için Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu’ndan onay alınmıştır (25.05.2009-152-4771). Veriler Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Araştırmaya 339 kadın, 221 erkek olmak üzere 550 hekim katılmıştır. Çocuk asistanların çocuk istismar ve ihmali ile ilgili toplam bilgi puanı ortalaması 12,4±4,5 iken uzmanların 13,7±2,8, pratisyen doktorların 13,6±2,8 olarak bulunmuştur. Çocuk ihmali ve istismarı konusundaki bilgi düzeyi kadınlarda, evli olanlarda, mezuniyet öncesi ve sonrası eğitim alanlarda, istismar olgu veya şüphesi ile karşılaşanlarda ve bildirimde bulunanlarda diğer gruplara göre anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur.
Çıkarımlar: Bu bulgular ışığında çocuk istismarı ve ihmali konusunda anahtar role sahip olan hekimlerin başta mezuniyet öncesi olmak üzere mezuniyet sonrası eğitimlerinde çocuk istismarı ve ihmaline yer verilmelidir. (Türk Ped Arş 2014; 49: 57-65)