.png)
To review childhood mortality in Istanbul University, Cerrahpafla Medical Faculty, Department of Pediatrics. A retrospective study, based on hospital records and case histories, of the pattern of mortality among children admitted between 2000 and 2006 was done. 569 children died out of the 12 859 admitted between Jan 1st 2000 and Dec 31st 2006 with an overall mortality of 4.4%. 42.7% of the cases had been referred from other health centers. 55.9% of the cases were neonates and 60.7% of them were born before the 32th gestational week. 24.2% of the mothers had not been followed up and 60.1% had health problems during pregnancy. Early rupture of membranes, oligo/anhydramnios were the leading problems (%17.8). The most common causes of neonatal deaths were respiratory distress syndrome (44.3%) and septicaemia (24.5%). The laeding causes of death in older children were infectious diseases (59.4%) and haematological- oncological diseases (25.1%). The rate of infectious diseases decreased by age as the rate of haematological- oncological diseasas increased. 27.2% of total deaths was due to septicaemia. Leukemias (33.3%) followed by lymphomas (19.1%) were the leading causes of death among haematological-oncological patients. 56.2% of the patients had received blood products, 74.7% had received antimicrobial drugs, 20.4% had been dialysed and/or operated on and 60.3% had been ventilated. 30.8% of the deaths had occurred within the first 24 hours of admission. There were doubts about the diagnosis made in 11.6% of the cases and the rate of autopsies performed was 3.3%. Good recording and determining the causes of childhood mortality, as in this study, are very important points for planning health care in both hospitals and countries. (Turk Arch Ped 2007; 42: 148-52)
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’nda 2000-2006 yıllarında ölen olguların değerlendirilmesi
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’ndaki çocuk ölümlerinin incelenmesidir. 2000-2006 yılları arasındaki çocuk ölümleri, hastane kayıt ve epikrizlerinin incelenmesiyle, geriye dönük olarak değerlendirildi. Sonuçlar yüzdelik analizlerle ifade edildi. 1 Ocak 2000-31 Aralık 2006 yılları arasında yatırılan 12 859 hastanın 569’u ölmüş olup, ölüm oranı %4,4 tür. Olguların %42,7’si başka sağlık kuruluşlarından sevk edilmişlerdi. Olguların %55,9’u yenidoğan olup, %60,7’sinin gebelik yaşı 32 hafta ve altındaydı. Gebeliklerin %24,2’si takipsiz, %60,1’i sorunluydu. En sık gözlenen gebelik sorunu erken membran yırtılması, oligo/anhidramniyos idi (%17,8). Bu grupta en sık ölüm nedenleri respiratuvar distres sendromu (%44,3) ve sepsis (%24,5) idi. Yenidoğan dışı olgularda enfeksiyon hastalıkları (%59,4) ve hematolojik-onkolojik hastalıklar (%25,1) en sık ölüm nedenlerini oluşturuyorlardı. Yaşın artışıyla enfeksiyon hastalıklarının azaldığı, hematolojik onkolojik hastalıkların arttığı izleniyordu. Sepsis tüm olguların %27,2’sinde ölüm nedeniydi. Hematolojik-onkolojik hastalıklar arasında ise lösemiler en sık ölüm nedeniydi (%33,3). Bunları lenfomalar izliyordu (%19,1). Olguların %56,2’sine transfüzyonlar, %74,7’sine antimikrobiyal ilaçlar, %20,4’üne diyaliz ve/veya cerrahi girişimler uygulanmış olup, hastaların %60,3’ü vantilatöre bağlanmışlardı. Olguların %30,8’i ilk 24 saat içinde kaybedilmişlerdi. %11,6 olguda konulan tanı hakkında kuşkular vardı; uygulanan otopsi oranı ise %3,3 idi. Düzgün kayıtların tutulması ve bu araştırmada olduğu gibi, ölüm nedenlerinin belirlenmesi gerek hastanelerde gerekse ülke genelinde sağlık hizmetlerinin düzenlenmesinde büyük önem taşımaktadır. (Turk Arş Ped 2007; 42: 148-52)