An evaluation of stillbirths in İstanbul by examining death certificates

Aim: Despite the fact that the frequency of stillbirth is estimated to be about the same as that of early neonatal deaths, stillbirth records and statistics are not kept on a regular basis worldwide and their causes cannot be determined. The aim of our study was to examine the causes and characteristics of stillbirths in Istanbul.
Material and Methods: All death certificates of 2011 archived in 8 District Cemetery Directorships, which manage 322 cemeteries within the boundaries of Istanbul Metropolitan Municipality, were examined. Based on the burial licences, weight, gestational weeks, the main cause and causes of death related to stillbirth were analyzed. Cervical insufficieny, placenta abnormalities, preeclampsia, complications of multiple pregnancy, chronic diseases of mothers, conditions including malignancy in mothers were evaluated under the title of “maternal and gestational causes.” Intrapartum infections, meconium aspiration, and asphyxia were evaluated under the title of “perinatal causes.”
Results: A total of 2078 stillbirths and 128 abortus records were found among the death certificates. Nineteen of the abortus records and 109 stillbirths were misidentified. A total of 1988 stillbirth records were examined, of which 68.4% were low-birth-weight babies (<2 500 g). Approximately three quarters of the stillbirths were moderately preterm and extremely preterm babies, whereas 10% were at or more than 37 gestastional weeks. The cause of death was not known in 30% of the stillbirths.
Conclusions: The cause of death was not known in a significant portion of stillbirths in Istanbul. Recordings should be made more meticulosuly directed to the cause of death. The cause of stillbirth in term babies is another research subject. Regional and global epidemiologic studies are needed to understand the causes of stillbirths and thus to take necessary precautions.

İstanbul ilindeki ölü doğumların ölüm belgeleri incelenerek değerlendirilmesi

Amaç: Ölü doğum sıklığının, sık görülen erken yenidoğan ölümleri ile yaklaşık aynı oranda olduğunun öngörülmesine karşın, henüz dünya genelinde ölü doğum kayıt ve istatistikleri düzenli olarak tutulmamakta ve nedenleri saptanamamaktadır. Bu araştırmada İstanbul ilinde 2011 yılındaki ölü doğum nedenleri ve özelliklerinin incelenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: İstanbul Büyük Şehir Belediyesi sınırları içinde bulunan 322 mezarlığın bağlı bulunduğu sekiz Bölge Mezarlık Müdürlüğü’nde arşivlenmiş olan 2011 yılına ilişkin tüm ölüm belgeleri incelendi. Ölü gömme izin belgeleri temel alınarak ölü doğumlar ile ilgili ağırlık, gebelik haftası ve ölüm nedenleri kaydedildi. Ölüm nedeni olarak ölüme yol açan temel ölüm nedeni ölçüt alındı. Servikal yetersizlik, plasenta anomalileri, preeklampsi, çoğul gebelik komplikasyonları, annenin kronik hastalıkları, annede malinite gibi durumlar anneye ve gebeliğe ait nedenler başlığında; solunum ve kalp yetersizliği, mekonyum aspirasyonu, asfiksi tanıları ise perinatal nedenler başlığı altında değerlendirildi.
Bulgular: Toplam 2 078 ölü doğum, 128 düşük kaydı saptandı. Yanlış tanımlamalar nedeniyle düşük kayıtlarının 19’u ölü doğum olarak, ölü doğum kayıtlarının 109’u düşük olarak değerlendirildi. Toplamda incelenen 1 988 ölü doğum kaydının %68,4’ü düşük doğum ağırlıklı (<2 500 g) idi. Ölü doğumların yaklaşık ¾’ü orta ve ağır erken doğmuş bebekti ve %10’u 37. gebelik haftası ve üzerinde idi. Ölü doğumların %30’unun ölüm nedeni bilinmiyordu.
Çıkarımlar: İstanbul’da ölü doğum sayısı yüksektir ve nedene yönelik değerlendirmede kayıtların daha titizlikle tutulması gerekmektedir. Bunların %10’unun 37. gebelik haftasının üzerinde olması ise ayrı bir araştırma konusudur. Ölü doğum nedenlerinin önemli bir kısmı ise bilinmemektedir. Bu nedenlerin anlaşılması ve gerekli önlemlerin alınabilmesi için bu konuda bölgesel ve evrensel düzeyde epidemiyolojik çalışmalara gereksinim vardır.

Cite this article as: Fahriye Aysun Buzcu, Gülbin Gökçay, Esra Devecioğlu, Aylin Yetim, Zeynep Ince. An evaluation of stillbirths in İstanbul by examining death certificates. Turk Pediatri Ars . 2017; 52(2): 92-97