.png)
Aim: Central nervous system impairment is common in patients with diabetes, even in the early stages of the disease. The aim of the study was to evaluate central nerve conduction changes in children and adolescents with newly diagnosed diabetes mellitus using pattern-reversal visual-evoked potentials.
Material and Methods: Pattern-reversal visual-evoked potentials were assessed in 48 patients with type 1 (age 11.9±2.9 years) and 18 patients with type 2 (age 14.8±1.3 years) diabetes less than a month after diagnosis and in 33 control subjects (age 12.9±3.9 years).
Results: P100 latencies were significantly delayed in patients with type 1 and 2 diabetes compared with control subjects (p<0.001). There was no correlation between P100 latencies and age at diagnosis. No correlations were found between P100 latencies and HbA1c values in patients with type 1 diabetes. However, P100 latencies were significantly associated with levels of HbA1c in patients with type 2 diabetes (p<0.01). There was a marked inter-individual variability in amplitudes of N75 to P100 in both patients with diabetes and controls. The amplitudes of N75 to P100 were not associated with levels of HbA1c in patients with diabetes. Negative correlations between amplitudes of N75 to P100 and age at diagnosis were noted in patients with type 1 diabetes (p<0.05).
Conclusions: The impaired visual-evoked potential latencies in children and adolescents with newly diagnosed diabetes mellitus suggest an early involvement of the optic pathway. Visual-evoked potential could be helpful for the early detection of central nerve conduction changes at this subclinical stage of the disease.
Yeni tanı konmuş diyabeti olan çocuklar ve ergenlerde görsel uyarılmış potansiyeller
Amaç: Diyabeti olan hastalarda hastalığın erken safhalarında bile merkezi sinir sistemi bozukluğu sık görülür. Çalışmanın amacı yeni tanı konmuş diyabetes mellitusu olan çocuklarda ve ergenlerde, “pattern-reversal” görsel uyarı potansiyelleri kullanarak merkezi sinir ileti değişikliklerini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntemler: “Pattern-reversal” görsel uyarı potansiyeller, tip 1 diyabeti olan 48 hastada (yaş 11,9±2,9) ve tip 2 diyabeti olan 18 hastada (yaş 14,8±1,3) tanıdan bir aydan daha kısa bir süre sonra ve 33 kontrol olguda (yaş 12,9±3,9) değerlendirildi.
Bulgular: P100 latanslar, tip 1 ve tip 2 diyabeti olan hastalarda kontrol olgularla karşılaştırıldığında anlamlı derecede geç saptandı (p<0,001). Tanı esnasında P100 latanslar ile yaş arasında korelasyon saptanmadı. Tip 1 diyabeti olan hastalarda, P100 latanslar ile HbA1c değerleri arasında korelasyon saptanmadı. Ancak, tip 2 diyabeti olan hastalarda, P100 latanslar HbA1c değerleri ile anlamlı şekilde ilişkili bulundu (p<0,01). Hem diyabetik olan hastalarda, hem de kontrollerde, N75-P100 amplitüdlerinde bireyler arasında belirgin değişkenlik saptandı. Diyabetli hastalarda, N75-P100 amplitüdleri HbA1c düzeyleri ile ilişkili bulunmadı. Tip 1 diyabeti olan hastalarda, N75-P100 amplitüdleri ile yaş arasında negatif ilişki saptandı (p<0,05).
Çıkarımlar: Yeni tanı konmuş diyabetes mellitusu olan çocuklar ve ergenlerde görsel uyarılmış potansiyel latanslarında bozukluk optik yolun erken tutulumunu düşündürmektedir. Hastalığın bu klinik öncesi evresinde, görsel uyarılmış potansiyeller, merkezi sinir iletim değişikliklerinin erken evrede saptanması açısından yararlı olabilir.
Cite this article as: Lee SS, Han HS, Kim H. Visual-evoked potentials in children and adolescents with newly diagnosed diabetes. Turk Pediatri Ars 2017; 52: 133-7.