.png)
Aim: There are some known factors that have effects on hemoglobin subtypes. There are varied results previously reported, about effects of iron deficiency anemia (IDA) on Hb subtypes at adult age. It was aimed to investigate the status of this effect the at pediatric age group.
Material and Method: A total of 48 children with IDA were involved in the study. Changes in pre- and post-treatment levels of hemoglobin subtypes were investigated.
Results: Mean age of the participants was 48.6 months. Of the cases 15 were females and 33 were males. Pre-treatment levels were as follows: of Hb 9.7 g/dl, MCV 67.7 fl, RDW %17.8, serum iron (Fe) 28.6 mmol/L, total iron binding capacity (TIBC) 340.5 mg/dL, ferritin (F) 14.9 mg/L, HbA1c 4.7±0.9%, HbA2 2.2±0.6% and HbF 4.4±0.2%. Post-treatment levels were as follows: Hb 12.6 g/dl, MCV 80.6 fl, RDW 13.9%, serum Fe 69.8 mmol/L, TIBC 285.6 mg/dL, F 40.9 mg/L, HbA1c 4.7±0.8%, HbA2: 2.6±0.5% and HbF 8±0.5%. There was no significant difference between pre- and post-treatment levels of HbA1 and HbA1c. But pre- and post treatment levels of HbA2 and HbF were significantly different (p<0.05).
Conclusions: IDA has effects on diagnosis and treatment criteria with HbA2 levels while not effective on such criteria with HbA1c levels. Because of cases’ age, statistically significant reduction at HbF levels of our cases, is accepted as a normal physiologic process. Nevertheless, it is needed to carry out larger studies. (Turk Arch Ped 2008; 43: 9-13)
Demir eksikliği anemisinin hemoglobin alt tipleri üzerine etkisi: Tedavi öncesi ve sonrası HbA1c, HbA2 ve HbF
Amaç: Hemoglobin (Hb) alt tipleri üzerine etki eden bazı etkenler bilinmektedir. Daha önce, erişkin yaş grubunda; demir eksikliği anemisinin (DEA) Hb alt tipleri üzerine etkisine ait farklı sonuçlar elde edilmiştir. Çocukluk yaş grubunda da bu etkinin varlığı araştırılmak istendi.
Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamına DEA olan 48 olgu alındı. Tedavi öncesi ve sonrası Hb alt tipleri düzeylerindeki değişiklikler araştırıldı.
Bulgular: Ortalama yaş 48,6 ay olarak belirlendi. Olguların 15’i kız ve 33’ü erkek idi. Tedavi öncesi Hb 9,7 g/dl, MCV 67,7 fl, RDW %17,8, serum demiri (Fe) 28,6 mmol/L, total demir bağlama kapasitesi (TDBK) 340,5 mg/dL, ferritin (F) 14,9 mg/L, HbA1c %4,7±0,9, HbA2 %2,2±0,6 ve HbF %4,4±0,2 idi. Tedavi sonrası Hb 12,6 g/dl, MCV 80,6 fl, RDW %13,9, Fe 69,8 mmol/L, TDBK 285,6 mg/dL, F 40,9 mg/L, HbA1c %4,7±0,8, HbA2 %2,6±0,5 ve HbF %2,8±0,5 olarak saptandı. Demir eksikliği anemisi tedavi öncesi ile sonrası arasında, HbA1 ve HbA1c düzeyleri açısından istatistiksel fark saptanmadı. Ancak DEA tedavi öncesi ve sonrası HbA2 ve HbF düzeyleri arasında istatistiksel farklılık saptandı (p<0,05).
Çıkarımlar: Demir eksikliği anemisi, HbA2 üzerinden konulacak tanı ve tedavi ölçütleri üzerine etkili iken HbA1c üzerinden konulacak tanı ve tedavi ölçütleri üzerine etkili değildir. Olgularımızdaki HbF düzeyindeki istatistiksel anlamlı düşüşün nedeni, olguların yaşları nedeniyle; normal fizyolojik süreç olarak değerlendirildi. Buna rağmen olgu sayısının daha fazla olduğu çalışmalara ihtiyaç vardır. (Turk Arş Ped 2008; 43: 9-13)