.png)
Childhood poisoning is a frequently seen health problem in our country. This study aimed to determine epidemiological and clinical
features of childhood poisoning in our region and guide for the necessary measures. In this study, epidemiological features of 233 cases who presented to the Pediatrics Emergency Unit of Kahramanmaraş Sütçü İmam University Medical Faculty between the years 2003 and 2009 were evaluated with Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 16.0 (IBM Company Chicago, Illinois) statistics program retrospectively. The ratio of poisoning cases to all pediatric emergency admissions was 1.14%. 60.5% of these cases were male and 39.5% were female. Male/female ratio was 1.5/1. The highest rate of poisoning was observed in the 7 months–4 years of age group (73.8%). Exposure to poisoning agents occurred mostly by the gastrointestinal route (91%) and most of the agents were ingested accidentally (97%). The most common factor leading to intoxication was (54.9%) non-pharmacological agents. These included caustic-corrosive substances (25.3%), insecticides and pesticides (7.3%), carbon monoxide (CO) (6%), hydrocarbons (5.2%), rat poison (2.6%), fungi (2.6%), and herbal products (2.6%) in order of frequency. Pharmacological agents that cause intoxication were the second most common (41.2%) factor. These included antidepressants (15.5%), iron-containing medications (3%), antipsychotics (2.6%), anticholinergics (1.7%), paracetamol (1.7%), cardiovascular system drugs (1.7%), and gastrointestinal drugs (1.7%) in order of frequency. In our region, the most common poisoning agents were drugs and then caustic-corrosive substances. (Turk Arch Ped 2011; 46: 226-32)
Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme olgularının geriye dönük olarak değerlendirilmesi
Çocukluk çağı zehirlenmeleri ülkemizde sık görülen bir sağlık sorunudur. Bu çalışmada bölgemizde görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik ve klinik özelliklerin belirlenmesi ve gerekli önlemler için yol göstermesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi’ne 2003–2009 tarihleri arasında zehirlenme nedeniyle getirilen 233 olgunun epidemiyolojik özellikleri geriye dönük olarak Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 16.0 (IBM Company Chicago, Illinois) istatistik programıyla değerlendirildi. Zehirlenme olgularının tüm acil başvurularına oranı %1,14, %60,5’i erkek, %39,5 i kız ve erkek/kız oranı ise 1,5/1’di. Zehirlenmelerin en sık görüldüğü yaş 7 ay–4 yaş (%73,8) grubuydu. Zehirlenme etkeni olan maddeler en sık sindirim sistemi yoluyla (%91) ve bunlarında çoğu kaza sonucu (%97) alınmıştı. Zehirlenmeye neden olan en sık etken (%54,9) farmakolojik olmayan ajanlardı. Bunlar sıklık sırasına göre yakıcı-koroziv maddeler (%25,3), insektisit ve pestisitler (%7,3), karbonmonoksit (%6), hidrokarbonlar (%5,2), fare zehiri (%2,6), mantarlar (%2,6) ve bitkisel ürünlerdi (%2,6). Zehirlenmeye neden olan farmakolojik ajanlar ise ikinci en sık (%41,2) etkendi. Bunlar sırasıyla; antidepresanlar (%15,5), demir içeren ilaçlar (%3), antipsikotikler (%2,6) antikolinerjikler (%1,7), parasetamol (%1,7), kardiyovasküler sistem ilaçları (%1,7), sindirim sistemi ilaçlarıydı (%1,7). Bölgemizdeki çocukluk çağı zehirlenmelerinde ilk sırada ilaçlar, ikinci sırada ise yakıcı-koroziv maddeler yer almaktadır.(Turk Arş Ped 2011; 46: 226-32)