.png)
Constipation is one of the most common symptoms in childhood. It is present in 10-25 % of children who are referred to pediatric gastroenterology outpatient clinics. In this study, we retrospectively evaluated 269 cases who were referred for constipation to our outpatient clinic between December 1994-December 2003; in respect to clinical improvement, coexistant pathologies and response to treatment. Fifty one percent of the patient were males. The age range was between 2 months and 16 years. Before referral, constipation had existed for on average of 18 months and the defecation frequency was one in every 3 days. Twenty-seven percent of the patients have had anal fissura, 16% encopresis, 4% enuresis, 1.4% gastroesophageal reflux, 2.9% urinary tract infection and also one case had hypothyroidism and another one had Hirschsprung disease. Nineteen patiens (%7) were referred to psychiatry clinics. We could only follow 124 patients (46%) who were given laxative treatment and / or dietary recommendations and we observed full clinical response within 6 weeks except for 6 cases. In conclusion, after excluding the organic causes, dietary changes should be recommended to all patients with constipation and if there is no response to diet, medical treatment should be considered.
Kabızlık yakınması olan olguların retrospektif dökümü
Kabızlık çocukluk çağının en sık görülen yakınmalarından biridir. Gastroenteroloji polikliniklerine getirilen çocukların yaklaşık %10-25’inde mevcuttur. Bu çalışmada Aralık 1994 ve 2003 tarihleri arasında polikliniğimize kabızlık yakınması ile getirilen 269 olgu klinik seyir, eşlik eden patolojiler ve tedaviye yanıt açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların yaşları 2 ay ile 16 yaş arasında değişmekte olup %51’i erkekti. Olguların başvurudan önceki kabızlık yakınma süreleri ortalama 18 ay, dışkılama sıklığı ortalama 3 günde bir idi. Olguların %27’sinde anal fissür, %16’sında enkoprezis, %4’ünde enürezis, %1,4’ünde gastroözefageal reflü, %2,9’unda idrar yolu enfeksiyonu, bir olguda hipotiroidi, bir olguda da Hirschsprung hastalığı mevcuttu. Olguların 19 tanesi (%7) psikiyatri polikliniğine yönlendirilmişti. Diyet önerileri ve/veya laksatif tedavisi başlanan hastaların 124’ünün (%46) poliklinik izlemi mevcut olup, 6 olgu (%4,8) hariç diğer hastalarda 6 haftalık süre içinde tam klinik yanıt alınmıştı. Sonuç olarak kabızlık yakınması ile getirilen olgularda organik nedenler dışlandıktan sonra tedavide gerekli diyet değişiklikleri önerilmeli, yanıt alınamayanlarda medikal tedavi düşünülmelidir.