Turkish Archives of Pediatrics
Original Article

Juvenile idiopathic arthritis in a center in the Western Anatolia region in Turkey

1.

Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Romatoloji Bilim Dalı, Denizli, Türkiye

2.

Division of Pediatric Nephrology, Department of Pediatrics, Pamukkale University Faculty of Medicine, Denizli, Turkey

3.

Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye

4.

Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye

5.

Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Nefroloji Bilim Dalı, Denizli, Türkiye

Turk Arch Pediatr 2020; 55: 157-165
DOI: 10.14744/TurkPediatriArs.2019.69320
Read: 1154 Downloads: 794 Published: 25 November 2020

Aim: To demonstrate the demographic data, subgroup distributions, responses to treatment and outcomes of long-term follow-up in patients who were followed up and treated in our clinics with a diagnosis of juvenile idiopathic arthritis, and to compare these data with national and international data.

Material and Methods: The files of 116 patients who had been diagnosed as having juvenile idiopathic arthritis, were initiated on treatment and presented for regular follow-up visits between January 2012 and January 2018, were examined. Their demographic findings, treatments, active/inactive disease states (on-medication and off-medication) and treatment response states were evaluated.

Results: According to the International League of Associations for Rheumatology criteria, the subtypes were specified as enthesitis-related arthritis (n=38), oligoarticular (n=37), rheumatoid factor (-) polyarticular (n=17), systemic (n=15), rheumatoid factor (+) polyarticular (n=5), and psoriatic juvenile idiopathic arthritis (n=4). In total, the female/male ratio was found to be 1.5. The mean delay time between the first complaint and the diagnosis was found to be 5.7±5.2 months. The patients with systemic type were diagnosed at the earliest, while the patients with polyarticular and enthesitis-related subtypes were diagnosed at the latest. Thirty-two percent of the patients were treated with methotrexate alone, and 38% were given additional biologic drugs. In both treatment groups, the time to achieve inactive disease was the shortest in the oligoarticular group and the longest in the enthesitis-related arthritis group. In the study period, 38 patients were in remission off-medication (the highest rate (53.3%) was observed in the systemic group) and 71 patients were in remission on-medication (the highest rate (70.2%) was observed in the oligoarticular group). Remission was obtained in 94% of the patients.

Conclusion: Enthesitis which is the remarkable finding of enthesitis-related arthritis, should not be overlooked in routine physical examination. Awareness of enthesitis can contribute to the prevention of diagnostic delay in children with enthesitis-related arthritis.


Türkiye İç Batı Anadolu Bölgesi’ndeki bir merkezde jüvenil idiyopatik artrit

Amaç: Kliniğimizde izlem ve tedavi edilen jüvenil idiyopatik artrit tanılı hastaların demografik verilerini, alt gruplarına dağılımını, tedaviye yanıtlarını ve uzun dönem izlemlerini ortaya koymak, ulusal ve uluslararası veriler ile karşılaştırmaktır.

Gereç ve Yöntemler: Ocak 2012 ile Ocak 2018 tarihleri arasında jüvenil idiyopatik artrit tanısı alarak tedavi başlanan, düzenli kontrole gelen 116 hastanın dosyası incelendi. Demografik bulgular, aldığı tedaviler, aktif/ inaktif hastalık (ilaçlı ve ilaçsız) ve tedaviye yanıt durumları değerlendirildi.

Bulgular: Uluslararası Romatoloji Derneği Birliği ölçütlerine göre jüvenil idiyopatik artrit alt tipleri 38 entezit ilişkili artrit, 37 oligoartiküler, 17 romatoid faktör (-) poliartiküler, 15 sistemik, 5 romatoid faktör (+) poliartiküler, 4 psöriatik jüvenil idiyopatik artrit olarak değerlendirildi. Toplamda kız erkek oranı 1,5 idi. İlk yakınma ile tanı konulması arasındaki gecikme süresi ortalama 5,7±5,2 aydı. En erken tanı alan sistemik tipte hastalar, en geç tanı alan hastalar ise poliartiküler ve entezit ilişkili alt tipte olanlardı. Hastaların %32’sine yalnızca metotreksat tedavisi verilirken, %38’ine ek biyolojik ilaçlar verildi. Her iki tedavi grubunda inaktif zamana geçiş süresi en kısa oligoartiküler, en uzun entezit ilişkili artrit grubundaydı. Çalışma döneminde 38 hasta ilaçsız iyilik hali (en yüksek oran %53,3 ile sistemikte), 71 hasta ilaçlı iyilik hali (en yüksek oran %70,2 ile oligoartikülerde) olarak izlenmekteydi. Hastaların %94’ünde iyilik hali sağlandı.

Çıkarımlar: Entezit ilişkili artritin dikkat çekici bulgusu olan entezitin rutin fizik muayenede göz ardı edilmemesi gerekmektedir. Entezit farkındalığı, entezit ilişkili artritli çocuklarda tanı gecikmesinin önlenmesine katkıda bulunabilir.

Cite this article as: Otar Yener G, Ekici Tekin Z, Girişgen İ, Çetin EN, Akdağ B, Yüksel S. Juvenile idiopathic arthritis in a center in the Western Anatolia region in Turkey. Turk Pediatri Ars 2020; 55(2): 157–65.

Files
EISSN 2757-6256