.png)
As a result of the decrease in the age of starting doing sports and competition, the frequency and the variety of the athletic injuries in the childhood and adolescence have increased. The results of the similar traumas in the adulthood and adolescence are different from each other. While the rapid anatomic development and growing-up in adolescence affects the performance in a negative manner, it also increases the risks of the athletic injuries. In adolescence the frequency of both, microtraumatic overuse and uni-traumatic (in-or extrinsic) injuries are similar. The athletic injuries are closely related to the executed discipline. The apophysitis’, ligament injuries, stress fractures, tendonitis, ostheochondral injuries, syndesmosis injuries, avulsion fractures, impingement syndromes and spondylolyses are the mostly experienced ones.(Turk Arch Ped 2011; 46 Suppl: 43-5)
Ergen sporcularda sık görülen yaralanmalar
Spora başlama ve yarışma yaşının düşmesi çocukluk ve ergenlik çağında yaşanan spor yaralanmaların sıklığını ve çeşitliliğini artırmıştır. Benzer travmaların erişkinde ve ergende yarattığı sonuçlar birbirinden farklılık göstermektedir. Ergenlik dönemindeki hızlı anatomik gelişim ve büyüme süreci, performansı olumsuz yönde etkilerken sportif yaralanma oluşma riskini de artırmaktadır. Bu yaş grubunda tek travma ile oluşan ve aşırı kullanıma bağlı mikrotravmalar sonucu gelişen yaralanmaların sıklığı birbirine yakındır. Yaşanan sportif yaralanma ilgilenilen branş ile yakın ilişki gösterir. En sık görülen yaralanmalar apofizitler, bağ yaralanmaları, stres kırıkları, tendonitisler, osteokondral yaralanmalar, sindezmoz yaralanmaları, avulsiyon kırıkları, sıkışma sendromları ve spondilolizislerdir.(Turk Arş Ped 2011; 46 Suppl: 43-5)