.png)
Aim: Children performing acts defined as criminal law are the children who are dragged into crime. When the victim of the identified actions are children, both the number of children who need protection and who are dragged into crime increases and the victim of both sides in the incident become children. Material and Method: The case files and cartons of decisions of 188 events sentenced in the Ankara 1st Children’s High Criminal Court for 4-year period between 2007-2010 in which victims are in the pediatric age group were retrospectively examined. Results: All of the children in the proceedings are male. The average age of children dragged into crime is 15,95 and the average age of children who are victims is 13,85. So all of the children dragged into crime have poor economic status; 50,5% of the trial offences are crimes against property, 39,8% are sexual offenses and 8,6% are crimes against person. Only the 26,9% of the defendants’ student lives continue, 37,6% of the defendants are workers, 45,2% of our events was sentenced with conviction, 32,8% was fined or probated, 22% was acquittaled or dropped by the court. Forty seven percent of the trials were concluded in a year. Conclusions: The circle of friends is as important as the family structure, socio- cultural status and education regarding the juvenile delinquency. Family support and educational programs have a significant place concerning the prevention of crime. When the prevention of crime is successfully managed in coequal delinquency, protection will be provided for both the children dragged into crime and the children who are victimized. (Turk Arch Ped 2012; 47: 283-9)
Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi’nde akran istismarı nedeniyle yargılanan çocukların değerlendirilmesi
Amaç: Kanunlarda suç olarak tanımlanan fiilleri gerçekleştiren çocuklar, suça sürüklenen çocuklardır. Tanımlanan fiillerin mağduru da çocuk olduğunda hem korunmaya ihtiyacı olan, hem de suça sürüklenen çocuk sayısı artmakta, yaşanan olayın iki taraflı mağduru da çocuklar olmaktadır. Gereç ve Yöntem: İki bin yedi- 2010 yılları arasındaki dört yıllık sürede Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi’nde karara bağlanan ve mağdurları da çocuk yaş grubunda bulunan 188 olgunun dava dosyaları ile karar kartonları geriye dönük olarak incelenmiştir. Bulgular: Yargılaması yapılan çocukların tamamı erkektir. Suça sürüklenen çocukların yaş ortalaması 15,95 yıl mağdur çocukların yaş ortalaması 13,85 yıl bulunmuştur. Suça sürüklenen çocukların tamamının ekonomik durumu kötü olup, yargılaması yapılan suçların %50,5’i mala karşı işlenen suçlar, %39,8’i cinsel suçlar, %8,6’sı ise şahsa karşı işlenen suçlardır. Sanıkların sadece %26,9’unun öğrencilik yaşamı devam etmektedir, %37,6’sı ise işçidir. Mahkeme tarafından olgularımızın %45,2’si hakkında hapis cezası, %32,8’i hakkında para cezası ya da denetimli serbestlik, %22’si hakkında ise beraat ya da düşme kararı verilmiştir. Davaların %47,42’si bir yıl içerisinde sonuçlanmıştır. Çıkarımlar: Çocuk suçluluğunda aile yapısı, sosyo-kültürel durum ve eğitim kadar arkadaş çevresi de önemlidir. Suçun önlenmesi alanında aile desteği ve eğitim programları önemli bir yer tutar. Akran suçluluğunda suçun önlenmesi başarıldığında hem suça sürüklenen çocuk, hem de mağdur olan çocuğun korunması sağlanacaktır. (Türk Ped Arfl 2012; 47: 283-9)