Turkish Archives of Pediatrics
Original Article

Evaluation of cases aged 0-18 years referred to the Council of Forensic Medicine with the claim of medical malpractice

1.

GATA Haydarpaşa Education Hospital, İstanbul, Turkey

2.

Karaelmas University, Medical Faculty, Department of Forensic Medicine, Zonguldak, Turkey

3.

Pediatrician, GATA Haydarpafla Education Hospital İstanbul, Turkey

4.

Balıkesir University, Medical Faculty, Department of Forensic Medicine, Balıkesir Turkey

5.

Acıbadem University Medical Faculty, Department of Forensic Medicine, İstanbul, Turkey

6.

Gaziosmanpaşa University Medical Faculty, Department of Forensic Medicine, Tokat, Turkey

7.

İstanbul University, Institute of Forensic Medicine, İstanbul, Turkey

Turk Arch Pediatr 2011; 46: 151-158
DOI: 10.4274/tpa.46.63
Read: 831 Downloads: 670 Published: 12 December 2020

The objective of this study was to evaluate lawsuits filed against healthcare professionals who performed medical interventions on subjects aged between 0-18 years with medical malpractice claim from the perspective of forensic medicine. Medical malpractice claims filed against healthcare professionals (n=378) submitted to The Council of Forensic Medicine during the years 2002–2006 by the courts to obtain expert opinion which were also evaluated by the 3. Specialty Board were examined retrospectively. The cases were evaluated in terms of health workers who were complained about, healthcare instutions engaged with a lawsuit, departments of health institutions which were complained about, the damages arising in subjects defined as malpractice cases and processes of medical malpractice cases. Among the healthcare institutions subjected to malpractice claims, state hospitals ranked first (52.7%) followed by private hospitals (16.4%). Pediatricians took the lead among healthcare professionals accused of malpractice followed by general practitioners. 219 cases of malpractice (57.9 %) suffered death. Opinions in favour of or against medical malpractice were expressed in 28.8% (n=109) and 51.6 % (n=195) of the cases, respectively. Because of increasing medical malpractices in the age group of 0-18 years in our country, the group of health professionals, especially pediatricians and practitioners should be more careful and attentive in terms of diagnosis, treatment, care and referral of patients. Moreoever, patients, their relatives and intimates should be provided with detailed information about the complications and adverse effects of the recommended treatment using eligible words. (Turk Arch Ped 2011; 46: 144-50)


Tıbbi uygulama hatası iddiası ile Adli Tıp Kurumu’na gönderilen 0-18 yaş grubu olguların değerlendirilmesi

Bu çalışmada amaç, 0-18 yaş grubu olgulara, tıbbi müdahalede bulunan sağlık mesleği çalışanları hakkında tıbbi uygulama hatası iddiası ile ilgili açılan davaların adli tıbbi boyutunu değerlendirmektir. Adli Tıp Kurumu’na 2002-2006 yılları arasında gönderilen 3. İhtisas Kurulu’nca incelenen ve tıbbi uygulama hatası iddiası bulunan 0-18 yaş grubu 378 olgu çalışmaya alındı. Olgular, hangi sağlık çalışanlarından şikayetçi olunduğu, hangi sağlık kuruluşlarının davalı olduğu, sağlık kuruluşlarının hangi bölümlerinden şikayetçi olunduğu, tıbbi uygulama hatası tespit edilen olgularda ortaya çıkan zararların neler olduğu ve saptanan hataların hangi süreçlerde meydana geldiği açısından değerlendirilmiştir. Dava konusu sağlık kuruluşları içinde ilk sırada devlet hastaneleri gelmekte (%52,7) ve bunu özel hastaneler (%16,4) izlemekteydi. Tıbbi uygulama hatası iddiası ile suçlanan sağlık çalışanı dağılımında ilk sırayı çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı alırken, bunu pratisyen hekimler takip etmekteydi. Olguların 219’unda (%57,9) ortaya çıkan zarar ölümdü. Tıbbi uygulama hatalarının değerlendirilmesinde 195 olguda (%51,6) uygulamaların tıbbi kurallara uygun olduğu yönünde ve 109 olguda (%28,8) tıbbi uygulama hatası olduğu şeklinde görüş bildirilmişti. Ülkemizde 0-18 yaş grubunda artan tıbbi uygulama hataları (TUH) nedeniyle bu gruba yönelik çalışan sağlık mesleği çalışanlarının, özellikle çocuk doktorları ve pratisyenlerin; tanı, tedavi, bakım ve sevk konularında daha dikkatli olmaları ve özenli davranmaları gerekmektedir. Bunların yanı sıra, hastaya ve yakınlarına ayrıntılı bilgi verilerek önerilen tedavinin komplikasyon ve yan etkileri mutlaka hastanın anlayacağı dil ile anlatılmalıdır.(Turk Arş Ped 2011; 46: 144-50)

Files
EISSN 2757-6256