.png)
Aim: Bloodstream infections in hospitalized patients are one of the most important causes of morbidity and mortality despite antimicrobial therapy. Early diagnosis and treatment of these infections is crucial. The aim of this study was to evaluate the distribution and antibiotic susceptibility of bacteria isolated from blood cultures in a children’s hospital in the Southeastern Anatolia during an 18-month period.
Material and Methods: 7 040 blood cultures which were sent from hospitalized patients in Gaziantep Children’s Hospital between 01.07.2010 and 01.01.2012 were evaluated.
Results: A total of 7 040 blood cultures were evaluated in this study. Microbial growth was detected in 2075 (29.47%) blood cultures. The most frequently isolated bacteria were coagulase-negative staphylococci (%45.97) which were followed by Salmonella spp. (%7.8). 12.12% of enterococcal isolates were resistant to glycopeptide antibiotics. The most frequently isolated gram negative bacterium was Salmonella spp. 15.43% of Salmonella spp. showed decreased susceptibility against quinolones. The ESBL positivity rate of E. coli and K. pneumoniae strains was found to be 35.08% and 57.14%, respectively. The imipenem resistance rate of P. aeruginosa was found to be 33.33%. The most common nonfermentative bacterium was S. maltophilia.
Conclusions: The distribution of bacteria isolated from blood cultures and antibiotic resistance rates differ among different regions of Turkey. Different results obtained in our study may be related with regional tendencies to infections and patient population. Distribution of infectious agents and antibiotic resistance rates should be evaluated at regular intervals. This will lead to establishment of proper antibiotic usage policies in our country. (Türk Ped Arş 2015; 50: 102-7)
Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde bir çocuk hastanesinde kan kültürü sonuçlarının değerlendirilmesi
Amaç: Kan dolaşımı enfeksiyonları, antimikrobiyal tedaviye rağmen hastanede yatan hastalarda hastalık ve ölümün en önemli nedenlerinden biridir. Bu enfeksiyonların erken tanı ve tedavisi klinik açıdan önemlidir. Bu çalışmanın amacı Güneydoğu Anadolu’da bir çocuk hastanesinde 18 aylık dönemde kan kültürlerinden izole edilen bakterilerin dağılımı ve antibiyotik duyarlılıklarının değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntemler: 01.07.2010 ve 01.01.2012 tarihleri arasında Gaziantep Çocuk Hastanesi’nde yatan hastalardan gönderilen 7 040 kan kültürü değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmada toplam 7 040 kan kültürü değerlendirilmiş olup, 2 075 (%29,47) kan kültüründe üreme saptanmıştır. Çalışmamızda en sık izole edilen bakteriler koagülaz negatif stafilokoklar (%45,97) olup, bunu Salmonella spp. izlemiştir (%7,8). Enterokok izolatları %12,12 oranında glikopeptid antibiyotiklere dirençli olarak saptanmıştır. En sık izole edilen gram negatif bakteri olan Salmonella spp.’de %15,43 izolatta kinolonlara karşı azalmış duyarlılık saptanmıştır. E. coli ve K. pneumoniae izolatlarında genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz pozitiflik oranının sırasıyla %35,08 ve %57,14 olduğu gözlenmiştir. P. aeruginosa izolatlarında imipenem direnç oranının %33,33 olduğu görülmüştür. Çalışmamızda nonfermentatif bakteriler arasında en sık olarak S. maltophilia izole edilmiştir.
Çıkarımlar: Kan kültürlerinden izole edilen bakterilerin dağılımı ve antibiyotik direnç oranları Türkiye’nin farklı bölgeleri arasında değişkenlik göstermektedir. Bizim çalışmamızda elde edilen farklı sonuçlar enfeksiyonlara karşı bölgesel yatkınlıklar ve hasta toplumuna bağlı olabilir. Enfeksiyon etkenlerinin ve antibiyotik direnç oranlarının dağılımının düzenli aralıklarla değerlendirilmesi ülkemizde uygun antibiyotik kullanım yöntemlerinin oluşturulmasına ışık tutacaktır. (Türk Ped Arş 2015; 50: 102-7)