The causes of urinary obstruction in chidhood is mostly congenital, and the diagnosis can usually be made prenatally. The most common cause of hydronephrosis is ureteropelvic junction obstruction. However, not all hydronephrotic kidneys are really obstructed. If renal parenchyme is preserved, patients with hydronephrosis are followed nonoperatively, and many of them resolve spontaneously in the first few years of life. A detailed ultrasonography and diuretic renogram (dynamic renal scintigraphy) are the two present most reliable diagnostic tools. IVU is not useful in early childhood. An increase in hydronephrosis and/or a decrease in the differential renal function are the major indications for surgical treatment. Depending on the nature, and location of the obstruction, a variety of surgical methods are available, many of which can be performed by endoscopy or laparoscopy. (Turk Arch Ped 2010; 45 Suppl: 85-9)
Çocuklarda obstrüktif üropatiler
Üriner sistemde obstrüksiyon çocuklarda genellikle doğumsal nedenlere bağlı olup, günümüzde çoğu prenatal dönemde tanınabilmektedir. Üreteropelvik bileşke darlığı en sık görülen hidronefroz nedenidir. Ancak tüm hidronefrozlarda obstrüksiyon olmayabilir. Renal parankim hasarı söz konusu değilse, hidronefrozlar nonoperatif izleme alınmakta ve birçoğu ilk yaşlarda spontan gerilemektedir. Tanıda ayrıntılı bir ultrason ve dinamik böbrek sintigrafisi kullanılmaktadır. IVP’nin ilk yaşlarda yeri yoktur. Hidronefrozda ilerleme ve/veya renal fonksiyonda azalma en önemli iki cerrahi tedavi endikasyonudur. Obstrüksiyonun tipi ve lokalizasyonuna göre, birçoğu endoskopik veya laparoskopik yöntemlerle uygulanabilen farklı cerrahi tedavi seçenekleri mevcuttur.(Turk Arş Ped 2010; 45 Suppl: 85-9)