.png)
To investigate the effect of whole body hypothermia on short term neonatal morbidities and long term neurodevelopmental outcome in term neonates with hypoxic ischemic encephalopathy. Neonates with perinatal asphyxia and hypoxic ischemic encepholopathy (stage 2 and 3) were enrolled. Patients were divided into 2 groups according to findings observed on amplitude-integrated electroencephalography (aEEG). Patients with abnormal aEEG pattern in the first six hours after birth were defined as group 1 and others as group 2. Patients in group 1 were treated with whole body hypothermia. Neurodevelopmental outcome was evaluated at 18 months of age in survivors using Bayley Scales of Infant Development II. Mental developmental index and psychomotor development index scores were calculated. Thirty five patients were enrolled (M/F=17/18), 18 (51%) of whom were treated with hypothermia. Bradycardia was observed in 44.4% of patients in group 1 and 5.9% of patients in group 2 (p=0.04). Incidence of other possible adverse events related to hypothermia were similar between the two groups. Mortality was higher in group 1 (p=0.03). In group 1, 70% of the patients and in group 2, 86% of the patients were evaluated using Bayley Scales of Infant Development II. Although patients treated with hypothermia had a higher mental developmental index and psychomotor development index scores, the difference was not statistically significant. Whole body hypothermia can be safely applied in term neonates with HIE. Hypothermia may improve neurodevelopmental outcome. (Turk Arch Ped 2011; 46: 286-91)
Tüm vücut soğutma yöntemi ile hipotermi uygulanan hipoksik iskemik ansefalopatili yenidoğanların değerlendirilmesi
Bu çalışmada hipoksik iskemik ansefalopatili zamanında doğmuş yenidoğanlara tüm vücut soğutma yöntemi ile uygulanan hipotermi tedavisinin hem doğum sonrası erken sorunlara hem de uzun dönem nörogelişimsel sonuçlara olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmaya perinatal asfiksi ve hipoksik iskemik ansefalopati evre 2-3 tanılı yenidoğan bebekler alındı. Olgular ilk altı saatteki amplitüt entegre elektroansefalogram (aEEG) bulgularına göre iki gruba ayrıldı; Grup 1: aEEG bulguları anormal olan veya klinik nöbet gözlenen ve hipotermi tedavisi uygulananlar, Grup 2: aEEG bulguları normal olan ve hipotermi tedavisi uygulanmayanlar. Yaşayan olguların 18. ayda Bayley Gelişim Ölçeği-2 kullanılarak mental gelişim indeksi ve psikomotor gelişim indeksi puanları hesaplandı. Çalışma için yerel etik kuruldan onay alındı (Onay no: 8). Toplam 35 hasta (Kız=18, Erkek=17) çalışmaya alındı. On sekiz olguya (%51) hipotermi tedavisi uygulandı. Grup 1’deki olguların %44,4’ünde, grup 2’deki olguların ise %5,9’unda bradikardi saptandı (p=0,04). Diğer klinik bozuklukların görülme sıklığı bakımından gruplar arasında önemli bir fark yoktu. Grup 1’deki olguların ölüm oranı grup 2’den yüksekti (p=0,03). Grup 1’deki olguların %70’i; grup 2’deki olguların ise %86’sı nörogelişimsel açıdan değerlendirilebildi. Hipotermi uygulanan olguların nörogelişimsel değerlendirme sonuçları diğer gruba göre daha iyi olmakla birlikte aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Hipotermi tedavisi hipoksik iskemik ansefalopatili olgularda uygulanabilir. Hipotermi, uzun dönemde nörogelişimsel sonuçların daha iyi olmasına katkı sağlayabilir. (Turk Arş Ped 2011; 46: 286-91)