.png)
Aim: In our study, we aimed to clinically and epidemiologically evaluate respiratory tract infections the viral agents of which were detected by molecular methods and to compare influenza and other respiratory tract viruses in this context.
Material and Methods: The records of 178 patients aged above 2 years who presented to pediatric emergency outpatient clinic with fever and respiratory tract infection findings between December 2013 and April 2014 were examined retrospectively.
Results: At least one respiratory tract pathogen was detected by polymerase chain reaction in 78.6% (n=140) of the patients: influenza A 33.5%, influenza B 16.4%, respiratory syncytial virus 9.2%, adenovirus 7.8%, rhinovirus 7.1%, coronavirus 7.1%, human metapneumovirus 5.7%, human bocavirus 5.7%, parainfluenza virus 3.5%, coinfection 2.8%. The mean age of the patients was 6.3±3.6 years. Sixty-nine patients (49.2%) were aged between 2 and 5 years. Seventy-one patients (50.7%) were aged 5 years and above. Upper respiratory tract infection was found with a rate of 65.7% and lower respiratory tract infection was found with a rate of 34.2%. It was observed that the distribution of respiratory tract viruses showed variance by age groups. Influenza A infection was observed with the highest rate in both age groups. Influenza B was the second leading agent (p=0.008) above the age of 5 years and respiratory syncytial virus was the second leading agent in the 2-5 year age group (p=0.003). Influenza viruses were detected in 55.9% of 118 patients who were found to be compatible with the definition of “influenza-like illness” specified in the Center for Disease Control and Prevention guidelines and other viral agenst were detected in 44%. No difference could be found between the clinical pictures and radiological findings caused by influenza and other respiratory tract viruses.
Conclusions: In this study, it was concluded that influenza and other respiratory viruses can not be differentiated definitely by clinical and radiological findings, though there are some differences. (Turk Pediatri Ars 2015; 50: 217-25)
İnfluenza ve diğer solunum yolu virüslerinin klinik ve epidemiyolojik özelliklerinin değerlendirilmesi
Amaç: Çalışmamızda moleküler yöntemlerle viral etkeni saptanmış olan solunum yolu enfeksiyonlarının klinik ve epidemiyolojik olarak değerlendirilmesi ve influenza ile diğer solunum yolu virüslerinin bu bağlamda karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Aralık 2013-Nisan 2014 arası çocuk acil polikliniğine ateş ve solunum yolu enfeksiyonu bulguları ile başvuran 2 yaş üstü 178 olgunun kayıtları geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Olguların %78,6’sında (s=140) polimeraz zincir reaksiyonu ile en az bir solunum yolu patojeni saptandı: influenza A (H3N2) %33,5, influenza B %16,4, respiratuvar sinsityal virüs %9,2, adenovirüs %7,8, rinovirüs %7,1, koronavirüs %7,1, insan metapnömovirüsü %5,7, insan bokavirüsü %5,7, parainfluenza virüs %3,5, çoklu infeksiyon %2,8 oranında bulundu. Olguların ortalama yaşı 6,3±3,6 olup 69 olgu (%49,2) 2-5 yaş aralığında, 71 olgu ise (%50,7) 5 yaş ve üzerinde idi. Üst solunum yolu enfeksiyonu %65,7, alt solunum yolu enfeksiyonu ise %34,2 oranında saptandı. Solunum yolu virüslerinin dağılımının yaş gruplarına göre farklılık gösterdiği izlendi. Her iki yaş grubunda da en sık influenza A enfeksiyonu görülmekle birlikte, 5 yaş üstünde ikinci sıklıkta influenza B (p=0,008), 2-5 yaş grubunda ise respiratuvar sinsityal virüs enfeksiyonu (p=0,003) saptandı. ‘Center for Disease Control and Prevention’ rehberlerinde belirtilen ‘influenza benzeri hastalık’ tanımına uyan 118 olgunun %55,9’unda influenza virüsleri, %44’ünde ise diğer viral etkenler saptandı. İnfluenza ve diğer solunum yolu virüslerinin sebep olduğu klinik tablolar ve radyolojik bulgular arasında fark bulunmadı.
Çıkarımlar: Bu çalışmada, influenza ve diğer solunum yolu virüslerinin, aralarında bazı farklılıklar bulunmakla birlikte klinik ve radyolojik olarak kesin ayrımının yapılamayacağı sonucuna varıldı. (Turk Pediatri Ars 2015; 50: 217-25)