Aim: Tolterodine is an anticholinergic drug used for the treatment of overactive bladder. We evaluated the effects of tolterodine on clinical symptoms and compared its efficacy with that of oxybutynin in terms of bladder capacity, bladder wall thickness, and post-void residual volume in children with overactive bladder.
Material and Methods: Twenty-six patients who were treated with tolterodine for overactive bladder (20 girls, mean age 8.0±2.2 years) were evaluated retrospectively. Twenty patients with overactive bladder who had undergone oxybutynin treatment (15 girls, mean age 7.6±1.8 years) served as the control group. Dysfunctional voiding symptom scoring was used to evaluate the clinical response to tolterodine. To investigate the effect of treatment on the bladder, ultrasonographic data at baseline and the third month were compared with the oxybutynin group.
Results: The dysfunctional voiding symptom scores significantly decreased after the third month of tolterodine treatment (p<0.001). Bladder capacity significantly increased (p><0.001), and filled bladder wall thickness decreased (p=0.007); however, post-void residual volumes significantly increased (p><0.001) at the third month. No serious adverse effects were recorded during tolterodine treatment. The increase in bladder capacity at the third month in the tolterodine group was similar to that> in the oxybutynin group (p=0.77), but the decrease in filled bladder wall thickness was significantly greater in the tolterodine group (p=0.019).
Conclusion: Tolterodine remarkably ameliorates the clinical symptoms of overactive bladder in a short time, and seems to be as effective as oxybutynin for the treatment of overactive bladder in children. Its effect on reduction of bladder wall thickness appears to be superior to that of oxybutynin
Aşırı aktif mesane tanısı alan çocuklarda tolterodine kullanımının etkisi
Amaç: Tolterodine, aşırı aktif mesanenin tedavisinde kullanılan antikolinerjik bir ilaçtır. Bu çalışmada, aşırı aktif mesane tanısı almış çocuklarda tolterodinin klinik bulguları üzerindeki etkileri ile mesane kapasitesi, mesane duvar kalınlığı ve post-miksiyonel rezidü üzerindeki etkileri oksibutininin ile karşılaştırıldı.
Gereç ve Yöntemler: Aşırı aktif mesane tanısı alıp tolterodin ile tedavi edilen 26 hasta (ortalama yaş 8,0±2,2 yıl) geriye dönük olarak değerlendirildi. Oksibutinin tedavisi alan aşırı aktif mesaneli 20 hasta (15 kız, ortalama 7,6±1,8 yıl) kontrol grubu olarak alındı. Klinik yanıtı değerlendirmek için disfonksiyonel işeme semptom skorlaması kullanıldı. Tedavi sonrası mesanedeki değişikliklerin değerlendirilmesi amacı ile başlangıçtaki ve üçüncü aydaki ultrasonografik veriler oxybutinin grubu ile karşılaştırıldı.
Bulgular: Tolterodin tedavisinin üçüncü ayında, disfonksiyonel işeme semptom skorları anlamlı olarak azaldı (p<0,001). Ultrsanografik değerlendirmede ortalama mesane kapasitesi anlamlı olarak artarken (p><0,001), ortalama dolu mesane duvar kalınlığı anlamlı olarak azaldı (p=0,007) ve ortalama post-miksiyonel rezidü anlamlı olarak arttı (p><0,001). Herhangi bir yan etki kaydedilmedi. Tolterodin ve oksibutinin grupları arasında anlamlı bir fark yoktu, ancak tedaviden sonra ortalama > dolu mesane duvar kalınlığındaki azalma, tolterodin grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,019).
Çıkarımlar: Tolterodin, aşırı aktif mesaneye bağlı klinik bulguları kısa sürede iyileştirir. Overaktif mesaneli çocuklarda oksibutinin kadar etkili bir tedavi olarak görünmektedir. Mesane cidar kalınlığını azaltması, oksibutininden daha iyi gibi gözükmektedir.